Introductie met de Raspberry Pi

Net als andere recente hippe trends, zoals 3D printen of Arduino was de Raspberry Pi me in de allereerste instantie helemaal niet zo opgevallen. Misschien word ik oud maar hoe dan ook: een aantal weken geleden besloot ik in een opwelling het ding alsnog maar te kopen.

Voor de mensen die nu geen flauw idee hebben waar het over gaat: dit is de Raspberry:

Ik stelde op Twitter deze vraag:

Wat is de Raspberry Pi?
Een mini-computer die ongeveer zo groot is als een groot uitgevallen doos lucifers met daarop een veelvoud aan aansluitingen. Zo is er HDMI, USB, een LAN aansluiting en wat geluidspoorten die je in de praktijk niet gaat gebruiken (want HDMI). In theorie openen kleine computers een wereld aan mogelijkheden waar je een ‘gewone’ computer niet voor aan wil laten staan, denk aan domotica-achtige oplossingen of bijvoorbeeld een oplossing waarmee je via Internet je garagedeur kunt openen. Ook is het mogelijk het ding als volwaardige desktop te gebruiken, zij het dat je hier ook we weer een toetsenbord voor nodig hebt.

Ook heeft het ding Airplay, en hiermee vormt dit eigenlijk de goedkoopst denkbare Airplay receiver omdat je het ding in theorie aan kunt zetten, aan je versterker kunt koppelen en via ieder (Apple) device via het Airplay protocol muziek naar je receiver kunt streamen. Dan heb je geen dure Sonos of Onkyo spullen meer nodig: €40,- voor de Pi, en een geheugenkaartje voor RaspBMC volstaan in dat geval.

Maar goed, eigenlijk zou zo’n Raspberry Pi een ideale hub kunnen zijn als toegangspoort naar allerlei toepassingen in huis. En dan bedoel ik niet de pratende koelkast of van die zaken die in de jaren ’90 populair werden (Chriet Titulair anyone?) maar meer, ja wat eigenlijk?

De Pi is eenvoudig op te starten (een kind kan de was doen) en vanaf daar is het ding krachtig genoeg om hoge kwaliteit video af te spelen. Daarmee zou het bijvoorbeeld een prachtig broadcast medium zijn, bijvoorbeeld op vliegvelden en/of binnen grote bedrijven. Het prettige is dat de dingen ook krachtig genoeg zijn om individueel aan te sturen, dus je kunt in principe op ieder scherm iets anders laten zien. Bovendien zijn ze dynamisch: de basis is Linux en hiermee is updaten en upgraden vrij eenvoudig.

Daarnaast kun je de Pi gebruiken als lokale webserver op plekken waar het 3G netwerk kreunt: zet een Pi en een wifi module ergens neer en mensen kunnen in ieder geval gebruik maken van het webservertje door ‘even’  met het wifi netwerkje de connecten. Daar zijn ongetwijfeld slimme dingen mee te verzinnen, bijvoorbeeld op congressen of zelfs concerten waar de artiest iets ‘met’ het publiek kan doen.

Terug naar de Pi als thuis ‘computer’. Want wat is nou het sterke punt van dit ding? Nou, media afspelen. Samen met RaspBMC is het een krachtig en simpele mediaspeler die je netwerk doorzoekt op films en muziek om af te spelen. De vraag is of dit ooit ‘belangrijk’ genoeg wordt als single purpose, zeker nu de PS4 en de Xbox One zijn aangekondigd: uitgebreide mediastations die nog veel meer kunnen dan media afspelen en ook mediaboxen en de TV-boeren enigzins wakker geworden lijken te zijn.

Update: Airplay heeft uiteindelijk de doorslag gegeven. Met RaspBMC eenvoudig aangezet dient het ding nu als fulltime Airplay receiver en is daarmee veruit de goedkoopste oplossing om je receiver van Airplay functionaliteit te voorzien.

Een reactie op “Introductie met de Raspberry Pi

  1. Pingback: Drie bedrijfstoepassingen voor de Raspberry Pi | Growindigital

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.