Vijf productmanagementlessen uit Cast Away

Ken je die film? Tom Hanks stort neer in een vliegtuigcrash en moet – samen met volleybal Wilson – op het eiland zien te overleven.

Laten we eens vijf productmanagement lessen destileren uit die film.

1. Werk <> prive
Hanks speelt in de film een functionaris die zijn werk belangrijker acht dan zijn priveleven. Dat is dom, blijkt aan het einde van de film als hij huiswaarts keert en zijn vrouw met een ander is getrouwd. Nu wil ik me vooral niet met jouw priveleven bemoeien, maar er spelen twee dingen: veel producten zijn geen 9 tot 5 werkzaamheden, en daarom kan het best eens zijn dat je een avondje moet vullen met customer service, of andere dingen die ineens voorrang krijgen ten opzichte van je priveleven. Hoe groot of klein ook. Kijk je wel eens in het weekend naar je analytics? Dan ben je dus aan het werk. Niets mis mee, maar weet er in ieder geval van.

2. Wilson
De volleybal die Hanks vindt in 1 van de pakketjes krijgt een prominente plek in de film. Hanks spiegelt er zijn belevenissen aan, en vraagt om feedback. Die krijgt hij nooit – het is immers een volleybal – maar toch: zorg er voor dat je een Wilson krijgt. Iemand die net zoveel geduld heeft als de volleybal en wil luisteren naar jouw problemen en overwegingen om dingen – al dan niet – te doen.

3. Beperkte middelen
Hoewel we dit graag ontkennen moeten productmanagers vaak werken met beperkte middelen. Herkenbaar? Stroperige ICT, ingewikkelde P&Ls, parttime marketingafdeling, zeurende gebruikers en een marketingbudget waar je nog geeeens een koffiemok mee kunt laten bedrukken. Veel productmanagers voelen zich al snel onthand in de wetenschap dat er veel afhankelijkheden zijn die ze moeten tackelen. Wat doet Hanks in de film? Hij leert er mee leven, en wordt blij van iedere – kleine – prestatie die ie desondanks weet te behalen.

4. Creativiteit
Ik vind het woord ‘creatief’ een beetje een platgeslagen term. Niemand wordt ingehuurd puur & alleen om zijn of haar creatieve skills. Maar weer terug naar de film. Hanks moet in de film creativiteit koppelen aan doorzettingsvermogen en de hierboven genoemde beperkte middelen die ie voorhanden heeft. Creativiteit zorgt voor probleemoplossend vermogen, en voor nieuwe experimenten die je kunt gaan valideren. Op die manier bouwt Hanks uiteindelijk ook het vlot waarmee hij van het eiland af peddelt.

5. Wie niet waagt..
Uiteindelijk stapt Hanks op het vlot waarmee ie wonderbaarlijk genoeg weer terugkeert in de normale maatschappij. Ik heb me wel eens afgevraagd hoeveel mensen dit ook hadden gedaan. Zo stabiel zag de oplossing er namelijk ook weer niet uit, en om dan vrijwillig duizenden kilometers (?) te moeten varen leek me evenmin al een aantrekkelijke situatie. De film biedt daar overigens niet echt een inkijkje in: bottom line is: het lukt. Maar de film was niet slechter geweest als het niet was gelukt. En daarom: lanceer je product nog voordat t af is aan een beta-groep gebruikers. Doe die bannercampagne. Huur die op het eerste gezicht ongeschikte stagair. Schrijf nieuwe partners aan. Maak ruzie met klanten. Maar vooral: ga!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.